عسل

عسل در قرن شانزدهم میلادی پیش از آنکه شکر در دسترس همگان باشد، به‌عنوان ماده‌ای شیرین‌کننده استفاده می‌شد.. مهمترین خاصیت عسل ، ضد میکروب بودن آن است. در حالی که عسل یک ماده کاملاً خوراکی است و بایستی محیط خوبی برای پرورش میکروب ها باشد ، ولیکن میکروب ها در معرض عسل نابود شده و اجساد آنها نیز به مرور از بین می رود. زیرا عسل حاوی آنتی بیوتیک و آنزیم دیاستاز است .

عسل جمع آوری شده از گیاهان مختلف در عطر، طعم و همچنین در ترکیبات آن متفاوت است. محتویات ویتامین های آن با افزایش میزان گرده در آن افزایش می یابد.